LP van de maand

Met de LP Astral Weeks startte Van Morrison zijn solocarrière in 1968. Astral Weeks werd destijds al gebombardeerd als een klassieker, maar werd nooit een megasucces van de platenindustrie. The Them-fans konden zijn vertrek en omwenteling niet echt waarderen. Ik waardeer hem zeer voor zijn grote variatie aan stijlen die hij steeds weet te brengen. Blues, Jazz, Soul, Country en Iers Traditioneel Celtic. Astral Weeks heeft altijd bekend gestaan vanwege het mysterieuze karakter, de Poëtische teksten, de Jazztiming en zijn meesterlijke zang. Het album kreeg daarmee een gedenkwaardig spiritueel imago en mag daardoor ook als een echt classic-album door het leven.

Dit is voor mij niet zo moeilijk, ik was direct onder de indruk van C+B hun eerste LP Desolution. Dit was in 1966 een revolutie in de muziek wereld en het is de beste creatie ooit op dit gebied in ons kikkerlandje gemaakt. Desolution wat een emotie op deze langspeler. Deze plaat gaat door merg en been. Het is alweer 9 jaar geleden dat Harry Muskee is overleden. Mijn held. Ik kies voor het nummer Five long years van E Boyd op deze lp. In 1968 is deze lp bekroond met een Edison. Ik was toen 16 jaar en kampeerde al op Texel met mijn puchje. Ik zag C+B toen optreden in Sarasani, helemaal in het donker op het podium. Eelco helemaal in het zwart gekleed en stond doodstil zijn solo’s te spelen. Harry natuurlijk in zijn gebreide trui. Ik heb met kippenvel en met veel emotie staan luisteren. De sfeer paste in de jaren 60 tijd. Het gaf mij energie , kracht en hoop voor de toekomst. C+B liep sindsdien als een rode draad door mijn leven…

Weer tijd voor vinyl en dit keer de dubbelaar van Buddy Guy en Junior Wels PURE RAW BLUES met opnamen uit de jaren 50, een genot om weer eens naar te luisteren. Ik heb samen met Frans Hoving deze blues giganten mogen aanschouwen bij de Bluesestafette in Vredenburg Utrecht 1991. Kippenvel met de gangster van de blues harp Junior Wells in zijn mooie zwarte pak en witte hoed. Het had Frans en mij zeer te pakken en zijn dit dan ook nooit meer vergeten. Buddy Guy, een geweldige gitarist, zagen we later nog meerdere malen in Nederland optreden. Helaas Junior niet meer deze is in 1998 op 64-jarige leeftijd veel te vroeg overleden, maar heeft gelukkig zijn sporen goed na gelaten bij huidige blues harpspelers. Ik ben dan ook blij met de lp’s van hem, die ik regelmatig draai en dan besef waar mooie Bluesmuziek vandaan komt.